πολυδυμίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) θειούχο ορυκτό τού νικελίου που είναι μέλος τής σειράς τού λινναιίτη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. polydymite < poly- (< πολυ-*) + dym- (< δί-δυμος) + κατάλ. -ite (πρβλ. -ίτης)].